Jeanette bezoekt Chetumal, wat een verademing!

Jeanette Slagt besloot om op 53-jarige leeftijd opnieuw te beginnen als digitale nomade. Hierdoor heeft ze een compleet nieuwe manier van gepensioneerd leven neergezet.

In 2015 heeft ze vrijwel alles verkocht wat ze bezat. Ze was werkeloos, had een start gemaakt met een eigen bedrijf, maar helaas lukte het concept niet in Nederland. Ze besloot om ‘tering naar de nering’ te zetten: oftewel haar uitgaven af te stemmen op haar inkomsten. En waar kon ze dat beter doen dan in een land waar het levensonderhoud goedkoop is?

Dus boekte ze een ticket naar de Filipijnen en verhuisde. Momenteel verblijft ze in Mexico en heeft Jeanette al heel wat geschreven  voor 50+. Geniet mee van haar avonturen en haar kijk op het leven na je vijftigste. Vorige week vertelde ze over de dierbare herinneringen die ze heeft aan de Filipijnen.

Een bezoek aan Chetumal

Chetumal ligt op 4.5 uur rijden van Playa del Carmen met de bus. Elke keer als ik een tripje buiten de stad plan besef ik weer hoe groot dit land is. Je kunt met een beetje schikken heel Europa kwijt in Mexico.

De bus zit vol, maar de meeste mensen stappen uit in Tulum en uiteindelijk bij Bacalar, om het meer van de wonderen te zien. De kleuren blauw kan ik tussen de bomen door zien en het ziet er spectaculair uit, maar als ik zie hoe druk het er is, denk ik: toch maar even niet.

Foto: Jeanette op de boulevard 

Het ‘echte’ Mexico

Ik wilde even weg van het toerisme, weg van de drukte. Een beetje Mexicaanse cultuur snuiven, want Playa del Carmen is niet echt Mexico, het is heel Amerikaans en geld verdienen gaat hier echt  boven service en kwaliteit. Ik had het er nog met mijn kapper over, die uit Mexico stad komt en heimwee heeft. Hij vindt de mentaliteit van de mensen in Playa maar niks. Je moet hier echt weg hoor als je Mexico wilt zien, vertrouwde hij me toe, terwijl hij mijn haar in model bracht.

Chetumal is een slaperig stadje, je zou verwachten, omdat het de hoofdstad van de staat Quintana Roo is dat het groot, druk en zakelijk is. Maar niets is minder waar. Het is een bijna tuttig groot dorp. Heel veel Mennonieten lopen er rond die het straatbeeld een aparte uitstraling geven. Zij wonen in het grensgebied tegen de Belize grens aan. De grens wordt gevormd door de Rio Hondo.

Geen haast

Ik bezoek de plaatselijke markt, ik geniet van de drukte, maar vooral van de openheid van de mensen. Ze lijken het leuk te vinden mij te zien. Ze poseren met liefde voor mijn camera en maken een praatje. Als ik bij een lokaal eethuisje op mijn fajita’s wacht zie ik een legerjeep stoppen, een zwaar bewapende militair stapt uit en helpt een oude man die slecht ter been is naar de overkant van de stoep. Langzaam schuifelen ze arm in arm in de richting van het trottoir.

Schoenpoetsers, hangmatten verkopers en planten verkopers, het gonst er van de bedrijvigheid. Maar niemand heeft haast. En op de rekening van het restaurant staat niets over een fooi, de hoogte ervan of wat ik in dollars mag bijdragen aan de Mexicaanse economie.

Als ik een fooi achterlaat is het meisje dolgelukkig, ze blijft me bedanken, ik liet 20 pesos achter, 10% van de rekening, wat gebruikelijk is. In Playa zou ik niet eens een bedankje krijgen, maar een boze blik, omdat ze dat daar te weinig vinden, zeker in het toeristengebied.

Het doet me goed om deze kant van Mexico te zien, want heel eerlijk gezegd was ik het land een beetje zat aan het worden. De hebberigheid is zo groot dat het gewoon ongemakkelijk is. De laatste keer dat ik op het strand bij een restaurantje alleen iets te drinken bestelde werd er bij vertrek gezegd: de volgende keer ook eten bestellen ja?

Chetumal is een verademing. De dierentuin is een prachtig wandelgebied, schaduwrijk, ik sta door de mooie opzet van de verblijven oog in oog met een jaguar, en vergeet bijna dat hij achter glas zit, het lijkt wel alsof we in de natuur elkaars pad kruizen. Ik geniet van de spider aapjes die over een touw lopen, terwijl ze hun vers gesneden fruit ontbijt naar binnen werken en de tevreden hippo die in zijn vijver drijft maakt me aan het lachen. In het Maya museum wandel ik via de onderwereld, door het dagelijks leven zo de Maya hemel in. El Ceiba, de boom, zijn wortels in de onderwereld, zijn kruin in de hemel dicht bij de goden. Prachtig uitgevoerd.

Genieten van de rust

Als ik over de boulevard loop en uitkijk over de baai, die beschermd natuurgebied is geniet ik van het uitzicht, in de verte ligt Belize. Ik wandel van monument naar monument en in de avond ontmoet ik op diezelfde boulevard de plaatselijke bevolking die daar komt eten. Het is een gezellig boel. Waar ik vooral van geniet is mijn grote hotelkamer, mijn heerlijke stoel bij het raam, mijn zachte bed en kussen  en de stilte. Ik slaap voor het eerst in maanden uren achtereen zonder wakker te worden van vechtende buren, blaffende honden of vroege straatventers. Met een beetje tegenzin ga ik na vier nachten alweer terug. Wat een leuke stad is Chetumal en ja, Mexico is een leuk land, ik moet echt weg uit Playa del Carmen. Ik beloof mijzelf binnenkort een tripje naar Merida.

 

Deel dit artikel

Full 2
Culinaire routes
De leukste restaurants, de meest verfijnde smaken, de eerlijkste gerechten.
Full 2
Full 2
Fiets, wandel- en vaarroutes
Kom lekker in beweging en loop of fiets een mooie route!
Full 2
Full 2
Er op uit
Nederland is veelzijdiger dan je denkt. Laat het dagelijkse leven even achter je en geniet!
Full 2
Full 2
Schrijf mee
Vertel jij graag mooie verhalen? Schrijf dan mee met de redactie van 50+
Full 2
previous arrow
next arrow
Scroll naar boven
Scroll naar top