Rinnie’s Blog – Verhalen van onderweg: De tijd vraagt aandacht

Rinnie (78) vertelt over haar ervaringen en belevenissen in een eigen blog. Vandaag over een wonderlijk uurwerk.

BLOG – Vandaag zitten we samen onverwacht in een intiem restaurantje, waar de tijd alle aandacht vraagt. Je  kunt er niet omheen. Waar je ook kijkt hangen of staan klokken. Elke plek aan plafond, muur of balk is voorzien van de meest uiteenlopende uurwerken. Maar ik hou niet zo van klokken, omdat ze me altijd  wijzen op de tijd en dat maakt me onrustig, want uren en minuten geven een limiet aan, een beperking. Ik laat me niet graag inperken, niet letterlijk, maar ook niet figuurlijk. Al speurend ontdek ik ook, dat veel uurwerken de juiste tijd niet aangeven. Wellicht komt dat, omdat ze al erg lang stil staan en niemand de tijd heeft genomen om ze op te winden of gelijk te zetten. 

De oude pendule van mijn schoonouders                                 

Onderweg naar huis gaan mijn  gedachten terug naar de dag, waarop wij thuis de oude pendule  van mijn schoonouders kregen. Die oude pendule vormt een grote uitzondering wat de tijd betreft, want die hoort een beetje bij ons. Hij staat sinds kort bij ons in huis, en wilde niet meer lopen toen we hem kregen. Met de bijbehorende sleutel was hij ooit te ver opgewonden en door een lange periode in een te vochtige ruimte, was het mechanisme helemaal vastgeraakt. Zoiets wekt mijn nieuwsgierigheid en ik vraag me dan af of er een oplossing is. Iets wat uit het huis van je ouders of schoonouders komt heeft een speciale lading. Dus heb ik aan de achterkant van de mooie eikenhouten kast het deurtje opengemaakt, het uurwerk er voorzichtig uitgehaald en het op tafel gezet. Prachtig om te zien, al die koperen radertjes, gewoon te mooi om er niets mee te doen.

Geen oliespuitje gebruiken

We keken er samen naar, mijn man en ik. We probeerden iets en duwden zachtjes tegen de slinger, maar die stopte gelijk weer. Er was geen beweging in de klok te krijgen. De neiging om met een oliespuitje aan de slag te gaan moest ik onderdrukken. Dat mag niet bij oude klokken, weet ik, want daar ben ik door kenners al voor gewaarschuwd. Mijn man, die meer muzikale dan technische vingers heeft, leek de moed al snel op te geven. Ik kon dat nog niet en probeerde een oplossing te vinden door te zoeken naar de plek ,waar het mechanisme was vastgelopen. Het moest die grote koperen rol zijn.

Tevreden en trots

Met veel geduld  heb ik de rol tandje voor tandje teruggedraaid met een brede schroevendraaier, heel langzaam, tikje voor tikje. Het kostte me vele uren, waarin mijn poging door mijn echtgenoot zeer werd gewaardeerd, gezien de vele kopjes koffie die hij me tijdens dat werk kwam brengen. Tenslotte kwam er een moment, waarop er weer beweging te bemerken was. Geheel onverwacht, begon de slinger te bewegen. Gelukt. Tevreden en ook een beetje trots heb ik toen het resultaat van al die inspanning nog eens bekeken. 

Nu staat de pendule, als tweede klok in ons huis, de tijd aan te geven en af en toe met een bijzonder geluid de uren aan te kondigen. Maar als het me te veel wordt, leg ik met mijn vinger de slinger even aan banden. Heerlijk rustig.

Deel dit artikel

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Full 2
Culinaire routes
De leukste restaurants, de meest verfijnde smaken, de eerlijkste gerechten.
Full 2
Full 2
Fiets, wandel- en vaarroutes
Kom lekker in beweging en loop of fiets een mooie route!
Full 2
Full 2
Er op uit
Nederland is veelzijdiger dan je denkt. Laat het dagelijkse leven even achter je en geniet!
Full 2
Full 2
Schrijf mee
Vertel jij graag mooie verhalen? Schrijf dan mee met de redactie van 50+
Full 2
previous arrow
next arrow
Scroll naar boven
Scroll naar top